Τα πάντα στη ζωή είναι βασισμένα στην πολιτική. Ακόμη και οι ανθρώπινες σχέσεις. Το μόνο άτομο που μπορείς να εμπιστευτείς είναι εκείνο που δεν σου το ζητάει. Ή εκείνο που σου υπόσχεται τα λιγότερα. Θα απογοητευτείς λιγότερο όταν δεις ότι δε θα σου δώσει κάτι τελικά.
Υπάρχει ένα ρητό του Bob Marley που έχει γίνει πολύ της μόδας και επομένως κοινότυπο: ‘Η αλήθεια είναι ότι όλοι θα σε πληγώσουν. Απλώς πρέπει να βρεις τους ανθρώπους για τους οποίους αξίζει να υποφέρεις’.
Όχι καλά ειπωμένο. Επομένως, ποια είναι η αλήθεια;
Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι που υπάρχουν στη ζωή σου, υποτίθεται ότι σε αγαπούν. Αν σε πληγώσουν, σημαίνει ότι δεν σε αγαπούν. Ξέρω… Δεν το ήθελαν να σε πληγώσουν… Αν όμως, σε πλήγωσαν χωρίς τη θέληση τους, αυτό σημαίνει ότι ίσως δεν σε γνωρίζουν τόσο καλά ώστε να ‘προβλέψουν’ ποιες πράξεις ή ποια λόγια τους θα σε ενοχλήσουν. Και οι άνθρωποι που βρίσκονται στη ζωή σου, θα πρέπει να μπορούν να το κάνουν αυτό, σωστά;
Οι άνθρωποι που σε πληγώνουν, στην ουσία σε προδίδουν. Νόμιζα ότι οι άνθρωποι που σε αγαπούν, δεν σε προδίδουν. Αν το κάνουν, δεν αξίζουν την αγάπη σου. Θα πρέπει να τους βγάζεις από τη ζωή σου.
Ας υποθέσουμε ότι συμφωνούμε με το ρητό του Bob Marley. Συγχωρείς τον άνθρωπο που σε πλήγωσε. Λάθος! Όταν συγχωρείς κάποιον, τον αφήνεις να σε θεωρεί δεδομένο.
‘Με συγχώρεσε. Αν τον ξαναπληγώσω, θα με συγχωρέσει ξανά’.
Λένε ότι όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία. Αξίζεις όμως σεβασμό και σωστή μεταχείριση από τους άλλους. Αν κάποιος δεν σου φέρθηκε καλά, γιατί να του φερθείς εσύ καλά;
Δεν πρόκειται για εκδίκηση. Απλώς συμπεριφέρεσαι στους άλλους με τον τρόπο που σου φέρονται. Άσε τους να σε βρίζουν πίσω από την πλάτη σου. Άσε τους να πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από σένα γιατί εκείνοι έκαναν κίνηση για επανασύνδεση αλλά εσύ ήσουν αυτός που αρνήθηκε. Στην πραγματικότητα, εσύ είσαι ο ανώτερος γιατί έχεις αξιοπρέπεια. Σέβεσαι τον εαυτό σου. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σε κάνει να νιώσεις θλιμμένος, θυμωμένος, λιγότερο άξιος, λιγότερο ο,τιδήποτε.
Όταν έψαξα στο Google για την συγχώρεση, τα περισσότερα αποτελέσματα είχαν να κάνουν με το τι είχε πει ο Χριστός για την συγχώρεση. Υπάρχει λοιπόν, άλλο κίνητρο πέρα από τη θρησκεία που να σε κάνει να θέλεις να συγχωρέσεις εκείνους που σε πλήγωσαν;
Συγχωρείς τους ανθρώπους γύρω σου επειδή θέλεις να εξασφαλίσεις μια θέση στον Παράδεισο ή επειδή φοβάσαι να μείνεις μόνος σου; Όσο έχεις τον εαυτό σου, δεν είσαι μόνος σου. Όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται, το σημαντικότερο άτομο στη ζωή σου είσαι εσύ. Όταν έρχεσαι σε επαφή με άλλα άτομα, χάνεις την επαφή με τον εαυτό σου. Ποιο το νόημα του να χάνεις τον εαυτό σου;
Διάβασα ένα ρητό που έλεγε το εξής:’Η συγχώρεση είναι το να ελευθερώνεις έναν φυλακισμένο και να ανακαλύπτεις ότι ο φυλακισμένος ήσουν εσύ’.
Διάβασα κι ένα αλλο που έλεγε:’Το να δίνεις και να συγχωρείς είναι το ίδιο πράγμα’.
Δίνω. Δεν συγχωρώ όμως. Δίνω και συγχωρώ δεν είναι το ίδιο πράγμα. Κρίνε με για τις πράξεις μου (δίνω), όχι για τις επιλογές μου (συγχωρώ). Γιατί η συγχώρεση δεν είναι ούτε συναίσθημα, ούτε πράξη. Είναι απόφαση. Μια απόφαση που δεν πρόκειται να πάρω.
10.1.2012
Η κλεψύδρα μου 